Kan een getrouwde vrouw vriendschap hebben met een getrouwde man?
Volgens de Islam dienen mannen en vrouwen, die volgens Islam vreemden zijn van elkaar, alleen binnen bepaalde grenzen met elkaar menselijke relaties aan te gaan. Bijvoorbeeld, een man en een vrouw, die niet met elkaar getrouwd zijn maar in principe volgens de Islam met elkaar kunnen trouwen, mogen niet alleen blijven in een gesloten ruimte. Dit is verboden om de interacties tussen hen te voorkomen die hen tot verboden handelingen kunnen leiden. Hieronder geven wij een paar voorbeelden die deze waarheid verduidelijken.
Op een dag verkondigde de eerbiedwaardige boodschapper (saw) het volgende: “Geen enkele man mag alleen gelaten worden met een vrouw die niet zijn mehram is! Geen enkele vrouw mag reizen zonder haar mehram! Iemand vroeg: “O boodschapper van Allah! Ik schreef me in voor een strijd/expeditie en mijn vrouw is nu onderweg om hadj te verrichten? (Wat moet ik nu doen?)” Hierop zei de boodschapper van Allah: “Ga naar hadj met jouw vrouw.”[1]
In een andere overlevering zei de boodschapper van Allah (saw) het volgende: "Wees voorzichtig om niet in het bijzijn van vrouwen te zijn (indien hun mehrams niet bij hen zijn).” Vervolgens vroeg iemand onder de Ensar het volgende: “O boodschapper van Allah! Wat als dit door een mannelijk familielid van haar man gedaan zou worden?” Hierop reageerde de profeet (saw) als volgt: “Dergelijke halwet met hen betekent de dood.”[2]
In nog een overlevering verkondigde profeet Muhammed (saw) dat de derde persoon zeer zeker de duivel zal zijn indien een man met een vrouw, die niet zijn mehram of echtgenote is, alleen zou zijn.[3]
De Islam wilt dat er altijd een afstand is tussen mannen en vrouwen in het sociaal-maatschappelijke leven en dat hun relaties met elkaar in bepaalde mate en discipline binnen bepaalde grenzen dienen te zijn. Indien er geen beperkingen zouden zijn, is het zeer aannemelijk dat sommige kwaden zoals overspel kunnen ontstaan, welke aan belangrijke instellingen zoals het familieleven en sociaal-maatschappelijke leven schade toebrengen. Het kan deze instellingen zelfs vernietigen. Daardoor is het niet alleen de zonde die verboden is, maar ook de wegen die mensen tot deze zonde leidt. Bijvoorbeeld, in een van de verzen verkondigt Allah (swt) het volgende:
Door een lange afstand tussen mens en deze zonde aan te leggen, sluit de Islam verkeerde wegen grondig af.
Hierboven genoemde beperking verkondigt niet dat mannen en vrouwen elkaar niet kunnen zien en elkaars stemmen niet mogen horen. Immers, er zijn veel voorbeelden waarin onze profeet (saw) met vrouwen heeft gesproken. Indien het nodig is mogen vrouwen met mannen praten. Waar ze op dienen te letten is dat zij niet op een losbandig manier met hen moeten praten. Bovendien moeten ze ook de kledingvoorschriften volgens de Islam hanteren. Echter, indien er een mogelijkheid bestaat dat er een poort opent voor onwettige banden en slechte verlangens, is het zeker haram.
“Waarlijk, nader ontucht niet, want dat is een afschuwelijke zaak en een slechte weg [om te volgen].”[4]